Bu makalede temel elektrik birimlerinin ne olduğu açıklanmaktadır. Böylece, elektrik ölçü birimlerinin ne olduğunu görmenin yanı sıra, bu tür birimler arasındaki ilişkinin ne olduğunu da görebileceksiniz.
temel elektrik üniteleri
Uluslararası Birim Sisteminde ana elektrik birimleri volt, amper ve ohm’dur. Volt, elektrik voltajının birimidir, amper, elektrik akımının yoğunluğunun birimidir ve ohm, elektrik direncinin birimidir.
Elektrik gücünü ölçmek için kullanılan watt ve elektrik yükünü ölçen coulomb gibi başka elektrik birimlerinin de bulunduğunu unutmayın. Ancak temel elektrik birimleri volt, amper ve ohm’dur.
Benzer şekilde, elektrik birimlerinin her birinin, birim öneklerinden oluşan katları ve alt katları vardır. Ancak elektronikte en sık kullanılan birimler volt, amper ve ohm’dur.
Gerilimin elektrik birimi: volt
Volt olarak da adlandırılan volt , elektrik voltajını, elektrik potansiyelini ve elektromotor kuvvetini ölçmek için kullanılan uluslararası sistem birimidir.
Volt’un sembolü büyük V harfidir. Örneğin beş voltluk potansiyel farkını ifade etmek için 5 V olarak kısaltılır.
Bu elektriksel ölçüme volt adı, 1800 yılında volta hücresini icat eden İtalyan fizikçi Alessandro Volta’nın anısına verildi.
Fizikte volt, içinden bir amperlik akımın aktığı ve bir watt elektrik enerjisi tüketen iletken bir kablo üzerindeki iki nokta arasındaki elektrik potansiyeli farkı olarak tanımlanır.
Elektrik yoğunluğunun birimi: amper
Amper olarak da adlandırılan amper , elektrik akımının Uluslararası Sistem (SI) birimidir. Yani amper, bir elektrik devresinde akan elektronların miktarını ölçmek için kullanılan bir birimdir.
Amperin sembolü büyük A harfidir. Örneğin yedi amperlik elektrik yoğunluğunu ifade etmek için 7 A’yı belirtiriz.
Fizikte amper aynı zamanda coulomb’dan da tanımlanır, çünkü bir amper bir saniyede bir kesitten geçen bir coulomb’un yüküne eşdeğerdir.
Bu elektrik ünitesinin amper (veya amper) adı, elektromanyetizmanın teorik temellerinin oluşturulmasına önemli katkıda bulunan Fransız fizikçi André-Marie Ampère’nin onuruna 1881 yılında oluşturuldu.
Elektrik direnci birimi: ohm
Ohm (veya ohm ), elektrik direnci için Uluslararası Sistem (SI) birimidir. Yani ohm direnç değerlerini ifade etmek için kullanılan bir elektrik birimidir.
Ohm’un sembolü büyük Yunan harfi omegadır (Ω). Ancak bazen ohm kısaltması da kullanılır.
Fizikte ohm, 1 A değerinde akım geçen bir iletkenin iki noktası arasında, bu noktalar arasında 1 volt potansiyel fark olduğunda oluşan elektriksel direnç olarak tanımlanır.
Bu elektrik ünitesinin adı, Ohm yasasını icat eden Alman fizikçi Georg Simon Ohm’un onuruna verildi.
Kısaca ohm elektrik akımının geçme zorluğunu ölçer. Yani bir direncin ohm değeri ne kadar fazlaysa elektrik akımının içinden geçmesi o kadar zor olur.
Elektrik birimleri arasındaki ilişki: Ohm yasası
Ohm kanunu üç ana elektrik ünitesini matematiksel olarak ilişkilendirmemizi sağlar. Yani temel elektriksel ölçümlerden ikisinin değerini biliyorsak, üçüncü temel elektriksel birimin değerini de hesaplayabiliriz.
Yani Ohm yasasının formülü aşağıdaki gibidir:
Altın:
-
iki nokta arasındaki elektrik potansiyeli farkıdır.
-
bu iki nokta arasında akan elektrik akımının şiddetidir.
-
bu noktalar arasındaki elektriksel dirençtir.
Bu nedenle, Ohm kanunundan elektriğin üç temel birimi (volt, amper ve ohm) arasındaki matematiksel ilişkiyi çıkarabiliriz:
