In dit artikel wordt uitgelegd wat de fundamentele elektrische eenheden zijn. Dus naast wat de meeteenheden voor elektriciteit zijn, kun je ook zien wat de relatie is tussen dit soort eenheden.
basis elektrische eenheden
In het Internationale Systeem van Eenheden zijn de belangrijkste elektrische eenheden volt, ampère en ohm. De volt is de eenheid van elektrische spanning, de ampère is de eenheid van intensiteit van elektrische stroom en de ohm is de eenheid van elektrische weerstand.
Houd er rekening mee dat er ook andere elektrische eenheden zijn, zoals de watt, die wordt gebruikt om elektrisch vermogen te meten, en de coulomb, die de elektrische lading meet. De elektrische basiseenheden zijn echter volt, ampère en ohm.
Op dezelfde manier heeft elk van de elektrische eenheden zijn veelvouden en subveelvouden, die worden gevormd door eenheidsvoorvoegsels. Maar de meest gebruikte eenheden in de elektronica zijn volt, ampère en ohm.
Elektrische eenheid van spanning: de volt
De volt , ook wel volt genoemd, is de internationale systeemeenheid die wordt gebruikt om elektrische spanning, elektrisch potentieel en elektromotorische kracht te meten.
Het symbool voor volt is de hoofdletter V. Om bijvoorbeeld een potentiaalverschil van vijf volt uit te drukken, wordt dit afgekort als 5 V.
De naam volt werd aan deze elektrische meting gegeven ter ere van de Italiaanse natuurkundige Alessandro Volta, die in 1800 de voltaïsche cel uitvond.
In de natuurkunde wordt de volt formeel gedefinieerd als het verschil in elektrische potentiaal tussen twee punten op een geleidende kabel waardoor een stroom van één ampère stroomt en één watt aan elektrische energie verbruikt.
Elektrische eenheid van intensiteit: ampère
De ampère , ook wel ampère genoemd, is de International System (SI)-eenheid van elektrische stroom. Dat wil zeggen dat de ampère een eenheid is die wordt gebruikt om de hoeveelheid elektronen te meten die in een elektrisch circuit stroomt.
Het symbool voor de ampère is de hoofdletter A. Om bijvoorbeeld een elektrische intensiteit van zeven ampère uit te drukken, geven we 7 A aan.
In de natuurkunde wordt de ampère ook gedefinieerd op basis van de coulomb, aangezien een ampère gelijk is aan de lading van een coulomb die in één seconde door een sectie gaat.
De naam ampère (of ampère) voor deze elektrische eenheid werd in 1881 gecreëerd ter ere van de Franse natuurkundige André-Marie Ampère, die een belangrijke bijdrage leverde aan de totstandkoming van de theoretische grondslagen van het elektromagnetisme.
Elektrische weerstandseenheid: ohm
De ohm (of ohm ) is de International System (SI)-eenheid voor elektrische weerstand. Met andere woorden, de ohm is een elektrische eenheid die wordt gebruikt om weerstandswaarden uit te drukken.
Het symbool voor ohm is de Griekse hoofdletter omega (Ω). Soms wordt echter ook de afkorting ohm gebruikt.
In de natuurkunde wordt de ohm gedefinieerd als de elektrische weerstand die bestaat tussen twee punten van een geleider die doorkruist worden door een stroom van 1 A, wanneer er tussen deze punten een potentiaalverschil van 1 volt bestaat.
De naam van deze elektrische eenheid werd gegeven ter ere van de Duitse natuurkundige Georg Simon Ohm, aangezien hij het was die de wet van Ohm heeft uitgevonden.
Kortom, de ohm meet de moeilijkheidsgraad van het passeren van elektrische stroom. Dus hoe meer ohm een weerstand heeft, hoe moeilijker het is voor elektrische stroom om er doorheen te gaan.
Relatie tussen elektrische eenheden: de wet van Ohm
Met de wet van Ohm kunnen we de drie belangrijkste elektrische eenheden wiskundig met elkaar in verband brengen. Dus als we de waarde van twee van de elektrische basismetingen kennen, kunnen we de waarde van de derde fundamentele elektrische eenheid berekenen.
De formule voor de wet van Ohm is dus als volgt:
Goud:
-
is het verschil in elektrische potentiaal tussen twee punten.
-
is de intensiteit van de elektrische stroom die tussen deze twee punten vloeit.
-
is de elektrische weerstand tussen deze punten.
Daarom kunnen we uit de wet van Ohm de wiskundige relatie afleiden die bestaat tussen de drie fundamentele eenheden van elektriciteit (de volt, de ampère en de ohm):
